بررسی تأثیر روش های آماده سازی دندان بر میزان استحکام باند کششی دندان مصنوعی کامپوزیتی گلامور به آکریل

زمینه و هدف: جدا شدن دندان ها از بیس خود می تواند برای بیمار و کلینیسین آزاردهنده باشد. هدف از این تحقیق تعیین تأثیر روش های آماده سازی دندان بر میزان استحکام باند کششی دندان مصنوعی کامپوزیتی گلامور به رزین پایه پروتز بود.   روش بررسی: در این مطالعه تجربی تعداد 108 دندان قدامی گلامور انتخاب و بر اساس آماده سازی های انجام شده بر روی دندان (فیزیکی و شیمیایی)، به 9 گروه تقسیم شدند. دندان ها بر اساس معیارهای iso 20795-1 به قالب فلزی متصل شده و عملیات مفل گذاری و پخت روی آن ها انجام شد. دندان ها پس از اتصال به آکریل توسط دستگاه utm با سرعت 1 میلی متر بر دقیقه، تحت تأثیر نیروی کششی قرار گرفتند و نیروی شکست ثبت شد. جهت آزمون نتایج، از آنالیز one-way anova ، tukey hsd و two-way anova استفاده شد.   یافته ها: آزمون آنالیز واریانس نشان داد که بین استحکام باند گروه مختلف اختلاف معنی داری وجود داشت (0 12 /0 p= ) با توجه به نتایج آزمون tukey مشخص شد که فقط بین گروه مونومر/ بدون تغییر و بدون تغییر/ بدون تغییر که این اختلاف معنی دار بود (0 01 /0 p< ) و بین سایر گروه ها اختلاف معنی داری وجود نداشت ( 17 /0 p= ) . تمامی نمونه ها به صورت cohesive شکسته شدند.   نتیجه گیری: مرطوب کردن سطح ریجی با مونومر باعث افزایش استحکام باند کششی بین دندان مصنوعی کامپوزیتی گلامور و آکریل ایران آکریل شد، اما تغییرات فیزیکی هیچ تأثیری در افزایش استحکام باند آن ها نداشت. با توجه به اینکه تمام نمونه ها به صورت cohesive شکسته شدند، نتیجه می گیریم که باند بین این نوع دندان و این نوع آکریل مستحکم تر از اتصالات درون خود دندان بود.